ΒΑΤΡΑ-Χ, Θεατρικά ΑΙΣ-Χ (Αριστοφάνη "ΒΑΤΡΑ-Χ", Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος)

Θεατρικά ΑΙΣ-Χ (Αριστοφάνη “ΒΑΤΡΑ-Χ”, Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος)
Δημοσιεύθηκε τις 15 Ιουλίου 2008 στη θεματική κατηγορία ΘΕΑΤΡΟ

Με το Δικηγορικό Σύλλογο Καλαμάτας εκατόν είκοσι εννέα Δικηγόροι μαζί με τους συνοδούς μας πήγαμε μια εκδρομή στο Ναύπλιο, Ερμιόνη, Σπέτσες, Ύδρα και στο Θέατρο Επιδαύρου (Σάββατο 12/7/2008) για την Κωμωδία του Αριστοφάνη “Βάτραχοι” σε «διασκευή» & «σκηνοθεσία» Δημήτρη Λιγνάδη.Περάσαμε όμορφα και ευχάριστα, αν εξαιρέσουμε την οδυνηρή εμπειρία, που βιώσαμε οι περισσότεροι από μας, από την απαράδεκτη αυτή παράσταση του «Εθνικού Θεάτρου», όπου οι “Βάτραχοι” έγιναν “ΒΑΤΡΑ-Χ” και μάλιστα στο χώρο του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου.Κρίμα, για το Εθνικό Θέατρο, για την Επίδαυρο, για τον …Πολιτισμό και για την κατάντια των “νεοελλήνων”, που στη “πλειοψηφία” αποδέχτηκαν την “ποδοσφαιροποίηση” - “μπουζουκοποίηση” και τον ευτελισμό, της Επιδαύρου, των Προγόνων μας, των Αξιών, των Αρχών, των Παραδόσεών μας, των Θρησκευτικών μας συναισθημάτων, του Ελληνικού Πνεύματος, της Ιστορίας μας, των μεγάλων Τραγωδών, Ποιητών, Κωμωδιογράφων, Μουσικών (ακόμη και των ελάχιστων από τους σύγχρονους), καθώς και την ιεροσυλία του Χώρου του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου.Κρίμα, που στο βωμό της δήθεν διαφοροποίησης και του δήθεν “εκσυγχρονισμού”, για το εύκολο κέρδος, με ιδιοτέλεια και προκλητικότητα, προς χάριν της ατομικής προβολής τους και με την δήθεν “τέχνη” τους και τις έωλες «προσεγγίσεις» τους, απαξιώνουν και ισοπεδώνουν τα πάντα, …«διασυνδετική αδεία»!!!Κρίμα, που με την διαστρέβλωση, την ποταπότητα, κατορθώνουν και επιπλέουν στο τέλμα και τα λύματα της σύγχρονης αναξιοκρατίας και των θλιβερών εκπροσώπων της, όλοι αυτοί οι ασύδοτοι “ψευτοκουλτουριάρηδες” “παράγοντες”.Κρίμα, για τους καταξιωμένους ηθοποιούς, που «αναγκάστηκαν» να παίξουν σε μια τέτοια «παράσταση» και μάλιστα, επάνω σε «καγκελόφρακτο» δάπεδο-χώρο της Ορχήστρας, ο οποίος ήταν στρωμένος με πράσινη μοκέτα, που εξουδετέρωνε την περίφημη ακουστική του Θεάτρου.Ενός Θεάτρου με απαράδεκτα συντηρημένο – παραμελημένο περιβάλλοντα χώρο, όπου ταλαιπωρείται ο προσερχόμενος θεατής να προσεγγίσει τις κερκίδες, ενώ κατά την αποχώρηση κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα, πέρα από τα ασυντήρητα-επικίνδυνα πέτρινα ή χωμάτινα αναχώματα – σκαλιά και από την έλλειψη επαρκών και κατάλληλα τοποθετημένων φωτιστικών σωμάτων.Ντροπή, για την “κατάντια” της «Επιδαύρου»,Ντροπή, για το Εθνικό Θέατρο,Ντροπή, για το Υπουργείο Πολιτισμού,Ντροπή, για το Ελληνικό Κράτος,Ντροπή, για την κατάντια των “νεοελλήνων”, και κυρίως για όλους εκείνους τους “χειροκροτητές”, που “εκτονώθηκαν”, όπως, ίσως, επιδίωκαν και οι συντελεστές αυτού του κατασκευάσματος – συνοθυλεύματος, που παρουσιάσθηκε και υπομείναμε να δούμε, με ανάλογο τρόπο με εκείνον που εκτονώνεται και ο όχλος, στα γήπεδα, τα στάδια, τις υπαίθριες συγκεντρώσεις.Ακόμη και με αλαλαγμούς φθηνού υπαίθριου θεάματος, στο οποίο καλείται ο θεατής να συμμετάσχει σε …ψηφοφορίες, επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας, για να αισθανθεί και ο ίδιος κολακευμένο και “αναπόσπαστο” μέλος του σώματος, στο οποίο συμμετέχει και μάλιστα με το “προνόμιο” της “φωνακλάδικης” ψήφου, που οι “συντελεστές” του παραχωρούν …”τιμώντας” τον και παροτρύνοντάς τον.Ντροπή, για όλους αυτούς, που στο άκουσμα μιας κοινότυπης και ανόητης-άσχετης βωμολοχίας, έχασκαν και χαχάνιζαν βοερώς, οι περισσότεροι μάλιστα παρασυρόμενοι από τους πλησίων τους, για να μη υστερήσουν σε ένταση!Ντροπή, σε όλους αυτούς που αισθάνθηκαν την ανάγκη να χειροκροτήσουν, πάλι για να μη υστερήσουν των διπλανών τους, είτε γιατί, όπως «δικαιολογήθηκαν», έτσι όφειλαν να κάνουν για να «ενθαρρύνουν» τους «ηθοποιούς» ή τους «ζογκλέρ», αδιάφορο αν τους άρεσαν ή όχι τα κείμενα ή οι εκτελεστές!!!Μπράβο, τέλος, στα υπερχίλια άτομα, που σηκωθήκαμε και φύγαμε πριν το τέλος της …”παράστασης”.ΑΛΚΗΣ Δ. ΛΑNΤΖΟΥΝΗΣ -(Φωτογραφία: του Συντάκτη)

Αριθμός σχολίων : 6

Ως δικηγόρος Καλαμάτας επιβεβαιώνω τις παρατηρήσεις και τα σχόλια του αξιόλογου συναδέλφου , μολονότι δεν συμετείχα στην εκδρομή και δεν είδα την παράσταση αλλά απηχούν τα αισθήματα αγανάκτησης όλων των συναδέλφων που είδαν την παράσταση και μοιράστηκαν μαζί μου της εντυπώσεις τους.Ας μπει επιτέλους ένας φραγμός. Η επίδαυρος πρέπει να γίνει άβατον για κάθε φτηνό τηλεοπτικό αστέρα .
kaounis dimitris 16 Ιουλίου 2008

Ας εγκαταλείψουμε την θεωρία της πολιτισμικής σχετικότητας, όπου η κάθε ακαλαισθησία και προοδευτική γραφικότητα θεωρείται άξια λόγου. Οι θεατρικές παραστάσεις των αρχαιοελληνικών έργων αποτελούν ιστορική κληρονομιά, για την οποία επιτέλους θα πρέπει να θεσπιστεί νομικό πλαίσιο προστασίας από τον κάθε ατάλαντο.
Ιωάννης Κωτούλας 16 Ιουλίου 2008

Να πάλι που τίθεται το θέμα της έννοιας της Τέχνης. Ασφαλώς ο Αριστοφάνης την φανταζόταν και την βίωνε αλλιώς. Επιπλέον η απόπειρα αυθαίρετης μετατροπής και διασκευής της πρωτότυπης έμπνευσης του κάθε δημιουργού, ειδικά μάλιστα αν είναι αυτός παγκόσμιας αναγνώρισης, όχι μόνο καταστρέφει το αναγνωρισμένο έργο του αλλά αλλοιώνει την ουσία της πνευματικής κληρονομιάς που καταλείπει ο δημιουργός.Θέλεις κύριέ μου να γίνει σύγχρονος Αριστοφάνης; Τόλμησέ το. Μη βάζεις όμως το ιμάτιο του Αριστοφάνη, διότι ως γνωστόν τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Και ούτε κανείς θέλει να δει Αριστοφάνη Αισχύλο ή Ευριπίδη διαφορετικό από εκείνο που αυτοί είναι…Διαφορετικά πάει και στο…Δελφινάριο!
ΝΙΚΟΣ ΣΙΜΟΣ 16 Ιουλίου 2008

Άλλο θεατρικός συγγραφέας κι άλλο θεατρικός σκηνοθέτης. Από το Αρχαίο Δράμα έχουν διασωθεί τα κείμενα των έργων, αλλά ελάχιστα πράγματα από τη σκηνοθεσία τους. Συνεπώς αυτό που σήμερα λέμε “κλασικό ανέβασμα Αριστοφάνη” είναι σε ένα βαθμό αυθαίρετο σε σχέση με το πώς η κάθε μια από τις κωμωδίες του παίχθηκε κατά την αρχαιότητα. Απλώς, δηλαδή, θεωρούμε ως κλασικό ανέβασμα εκείνο που πρότεινε μια σκηνοθετική σχολή πριν αρκετά χρόνια μεν, αλλά πάντως στη σύγχρονη εποχή.Με δεδομένο ότι ο Αριστοφάνης καταγγέλει κοινωνικά στραβά -και για παρεμφερείς λόγους σην περίπτωση της Αρχαίας Τραγωδίας- εξυπηρετεί την αποτελεσματικότητα μιας παράστασης η σκηνοθετική προβολή του αρχαίου έργου στη σύγχρονη κοινωνία. Το θέμα είναι ποιος την κάνει αυτήν την προβολή. Την κάνει ο Κουν, την κάνει ο Ροντήρης; Ή την κάνει ο “πάσα εις”, που βαρέθηκε να κάνει τον ηθοποιό και θεωρεί πως μπορεί να κάνει και τον σκηνοθέτη; Είτε επειδή έτσι ανοίγει το δικό του μαγαζί, το οποίο κατά τα ειωθότα συντηρούν οι κρατικές επιχορηγήσεις, είτε επειδή θέλει να προχωρήσει την καριέρα του στο θέατρο και να γίνει κι αυτός “παράγων”, παρά να ζητάει δουλειά κάθε σεζόν;Όμως το σκηνοθετηλίκι απαιτεί βαθύτατη παιδεία και γνώση, πέρα από το ταλέντο. Ώστε να μην χάνεται ο Αριστοφάνης και να μην προσβάλλονται το έργο, ο χώρος, οι ηθοποιοί και οι θεατές. Και ποιος διαθέτει πλέον παιδεία ανάλογη αυτών που πρότειναν και καθιέρωσαν το “κλασικό ανέβασμα”;Από την άλλη όμως, έρχεται κι εδώ ο χρόνος και δικαιώνει ή αφανίζει. Τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί είναι αυτοί που πέρασαν και έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι με τον Αριστοφάνη. Εκτός όμως από τους “Όρνιθες” του Θεάτρου Τέχνης -που αυτοί κι αν ξεσήκωσαν αντιδράσεις στον καιρό τους- ποιά από όλες αυτές τις παραστάσεις έμεινε στη μνήμη της Ιστορίας του Θεάτρου;
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ 16 Ιουλίου 2008

Παρακολούθησα την παράσταση αυτή στο Σαϊνοπούλειο θέατρο στη Σπάρτη. Έρχομαι να διαφωνήσω απόλυτα με τους δυσαρεστημένος δικηγόρους.Μου φαίνεται ότι ακόμα υπάρχουν στρουθοκάμηλοι που προτιμούν την επιφάνεια και όχι την ουσία. Η παράσταση αυτή έδωσε την ευκαιρία σε πολλά παιδιά να μάθουν ουσιαστικά και διασκεδαστικά πολλά πράγματα. Ποιο παιδί που το τρέχουν οι γονείς του σε τέτοιες παραστάσεις έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει αυτό που βλέπει. Ή μήπως η Ελλάδα των “αγράμματων” έχει την παιδεία να καταλάβει τα αρχαία ελληνικά;Η ευρηματικότητα και η πρωτοτυπία δεν είναι κάτι που θα πρέπει να “διώκεται ποινικά” και να “καταδικάζεται” σε ένα μοναρχικό καθεστώς, όπου η γνώμη του πιο επιτυχημένου είναι και αποδεκτή! Έχω βαρεθεί τα δήθεν και τα πρέπει.Η Επίδαυρος είναι για όλους! Δεν είναι μαυσωλείο, αλλά κέντρο πολιτισμού και ζωής…Αυτό μας έλειπε, να μείνουμε όλοι κολλημένοι στην αρχαία τραγωδία, να παρακολουθούμε κάθε καλοκαίρι παραστάσεις που κανένας δεν καταλαβαίνει και να κάνουμε σημαία μας τη πολιτιστική μας κληρονομία-την οποία όμως ουσιαστικά δεν γνωρίζουμε.Δεν πιστεύω βέβαια ότι κάθε τι το προοδευτικό είναι και ωραία, αλλά είδα στα μάτια του Λιγνάδη ότι αυτό που έφτιαξε, το έφτιαξε με αγάπη και σεβασμό προς το πρωτότυπο έργο και με βασικό του σκοπό να διδάξει, ο οποίος άλλωστε ήταν ο σκοπός και των συγγραφέων των αρχαίων έργων. Για να υπάρξει διδασκαλία πρέπει ο διδάσκων και ο διδασκώμενος να μιλούν την ίδια γλώσσα…Δεν είμαι ρομαντική αλλά πιστεύω ότι δεν είναι κακό κάποιες φορές να σκεφτόμαστε περισσότερο πριν σχολιάσουμε.Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν σέβεται τον ηθοποιό και φεύγει πριν το τέλος της παράστασης, δεν μπορεί να έχει όλα τα στοιχεία για να βγάλει την “ετυμηγορία”…Λυπάμαι που διαφωνώ μαζί σας, αλλά εγώ πιστεύω στους ανθρώπους!Τουλάχιστον η παράσταση κατάφερε να δημιουργήσει αντίλογο και συζήτηση, άρα αυτό και μόνο είναι επιτυχία!
Ευχαριστώ
Παναγιώτα 27 Αυγούστου 2008

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ: Εμείς …χαιρόμαστε που “διαφωνείτε μαζί μας”, ιδίως παραθέτοντας μια τόσο τεκμηριωμένη άποψη, αφού η διαφωνία του είδους αποτελεί προυπόθεση, όχι μόνο για να προχωρεί ο διάλογος, αλλά και η καλλιτεχνική δημιουργία.Αν και μαζί μας ως site “φουστανEΛΛΑΣ” δεν διαφωνείτε, αφού θέση δεν παίρνουμε, απλώς δημοσιεύουμε απόψεις αρκεί να διατυπώνονται με κόσμιο τρόπο. Από εκεί και πέρα και οι απόψεις των δημιουργών του site διατωπώνονται επωνύμως και δεν είναι ανάγκη να ταυτίζονται.Κατά τα λοιπά τον τελευταίο λόγο σε κάθε πρόταση πνευματικού ανθρώπου, όπως ο κ. Λιγνάδης, τον έχει ο χρόνος.Σας ευχαριστούμε για το σχόλιό σας.
φουστανΕΛΛΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣmos 27 Αυγούστου 2008